Richard Moszkowicz componeert een abstract werk, veelzeggend vanwege de woorden die er doorheen lopen. In nauw contact met zijn doek smeert de schilder grote vlakke vlakken acryl uit. Vervolgens markeert hij ze met zinnen of symbolen, getekend met droog krijt of houtskool. De weelderige kleuren van de platte vlakken en de beheersing van hun ruimtelijke ordening zijn duidelijk voor het oog. De handgeschreven regels verschijnen als een scanderen, een visueel ritme dat het beeld verrijkt. Het is pas achteraf dat een zorgvuldige lezing het dagelijkse leven van de kunstenaar onthult, opgedeeld in opeenvolgende handelingen. Soms echter raken de lijnen in elkaar verstrengeld en bereikt het werk pure abstractie. Alleen de handtekening blijft leesbaar